Fin

Het was heerlijk op de camping! Olivier en Chantal runnen een kleinschalige camping, 8 ingerichte tenten (tijdens hoogseizoen, daarbuiten kun je met eigen camper of tent terecht)  en 3 gîtes (appartementen). Chantal regelt de boekingen en kookt, Olivier doet de klussen en entertainment. En dat doet hij echt heel leuk, ik heb zwaar respect voor zijn geduld. Er wordt geknutseld, pannenkoeken gebakken, hij speelt een knettergekke ijscoman. En ondertussen is hij voor de volwassenen een gids, kok, klusjesman, niks is te gek. 

Het is gericht op kleine kinderen, er zijn daardoor zo’n 20 kinderen (incl kinderen van Olivier en Chantal) variërend in de leeftijd van 1,5 tot 9 jaar. Overal ligt en staat speelgoed, auto’s, zandbakken, fietsen, een badmintonset, boogschieten, je kunt het zo gek niet verzinnen of het is er. En omdat het zo kleinschalig is, kunnen Silke en Morris overal rondstruinen zonder toezicht. En vooral Morris vindt dat heerlijk. 

Hij is constant met een groep jongetjes op pad. Silke moet even haar draai vinden, maar sluit op dag 2 vriendschap met twee zusjes. Ze zijn de hele vakantie met z’n drieën opgetrokken. Wij leggen ook contact en zo wordt het al snel gezellig. 

Het weer wil alleen niet heel erg meewerken. Jammer, maar helaas. We doen dus nog wat uitstapjes maar het zwembad is echt te koud. Het is ‘s nachts niet koud, maar het blijft wel vochtig en klam. We besluiten dan ook om niet zaterdag, maar vrijdag al naar huis te gaan en skippen de overnachting onderweg. Even doorbijten en dan ons eigen bed en eigen douche en een heel weekend om bij te komen! 

Silke huilt tranen met tuiten om het afscheid, ze is echt gek op Sophie en Julia. Jammer dat ze in Zwolle wonen, maar gelukkig is er altijd nog facetime. Morris maakt er minder van, dat soort verdriet moet nog komen. Naar bed gaan bij de kinderdisco vond hij veeeeel emotioneler (als je begrijpt wat ik bedoel... 😜). Maar als we dan Nederland weer in rijden en ze vanavond in hun eigen bed liggen is dat verdriet ook heus wel weer vergeten.