Relaxen en een bonus. Dag 7

We besluiten het rustig aan te doen. Om 9.00u zijn we opnieuw bij het ontbijt. Morris wil niet eten en is hangerig. Hij gooit zijn ontbijt er weer uit. Ach jochie toch. Meteen terug naar het huisje en douchen. Gelukkig heeft hij snel weer praats en als Silke en Ramon terug zijn wil hij alweer een cracker. Gelukkig! Hij eet en drinkt de rest van de dag prima.

We besluiten lekker te relaxen en in de namiddag iets te gaan doen, dan is de ergste hitte ook voorbij want man wat is het hier warm! Rond het huisje is het goed te doen, maar in het park is het windstil en benauwd. 

Lekker zwemmen dus, spelletje, knutselen en even ipadden. Morris en ik doen een middagslaapje. We hebben om 16.30u een tuktuk geregeld die ons rond zal rijden rond het park. Er zijn ook een aantal ruïnes buiten het park die de moeite waard zouden moeten zijn. Het is een elektrische tuktuk die een stuk minder hard gaat. Fijn voor de kinderen! Ik denk alleen dat René Boekel eens met hem moet praten, want deze tuktuk heeft duidelijk last van een paar vierkante wielen! En dat lag echt niet aan de weg die er superstrak bijligt. 

We beklimmen een heuvel met een prachtig uitzicht en worden langs een klein stuwmeertje geloodsd waar ze aan het vissen zijn. Het is net te ver om mooie foto’s te maken, maar het is echt een prachtig pittoresk beeld. De tuktukdriver wacht ons aan het eind van de wandeling weer op. We eten in een restaurantje waar de eigenaar met een schaar een knipperend lampje repareert... kuch. Dit vind ik enger dan al het eten. 

We halen een ijsje bij een 7-11 en.. krijgen een bui op onze kop! Morris heeft de grootste pret om de regen en ik waag ook een dansje. We besluiten opnieuw met de tuktuk naar het huisje te gaan. Gieren natuurlijk want het giet inmiddels! Ach, droogt vanzelf wel weer. Morgenmiddag gaan we met de trein naar Chiang Mai. Dus nu inpakken dan kunnen we morgenochtend nog even zwemmen!