Sukhothai park wat ben je mooi! Dag 6
20 december 2018 - Sukhothai, Thailand
Om 7.30u werden ik en de kinderen wakker ondanks hun late bedtijd. Ramon een uurtje later. We hebben gisteravond een biertje (0,6L) gedronken dus hij heeft het zwaar 😈. Aankleden en hup naar het ontbijt. We besluiten met de tuktuk naar het Historisch park te gaan dat 1km verderop ligt. We zijn door diverse taxichauffeurs gewaarschuwd dat tuktuks roekeloos rijden en ik heb meerdere keren gelezen dat ze je niet naar de goede plek rijden en teveel vragen maar die ene kilometer durven we wel aan. Het hotel belt een tuktuk, fixed price. We hebben geen zin om eerst te lopen, onderhandelen en dan pas in een tuktuk te stappen. Voor 50baht (€ 1,40) brengt de tuktuk ons naar het park. Wat een genot! Het is warm maar door het vaartje zitten we lekker in een windje en de kinderen genieten! De tuktukdriver die ik mister number 12 doop (het nummer van z’n tuktuk) rijdt ons keurig en voorzichtig naar de entree van het park waar we fietsen met kinderzitjes kunnen huren.
Silke spot direct een mierzoete roze fiets en Morris wil voorop. Het is niet de meest veilige optie voor hem (zie foto’s), maar ach we zijn niet in een bui om te weigeren. Gelukkig zet hij keurig zijn voeten op het wiebelige steuntje.
In het park zelf is geen verkeer en als ik de eerste ruïnes zie valt mijn mond wederom open. Alles wat er beloofd was in de boeken (nou ja, op internet en in de lonely planet). Het lijkt alsof we de efteling binnenrijden, maar dan zonder attracties. Wel overal bloemen en prachtige overblijfselen van wat ooit Thailand’s (toen Siam) eerste koninkrijk was.
Silke vind het vooral “bloody hot” (haar woorden 😂) en opnieuw merken we wat een attractie de kinderen zijn, we negeren het maar. De Thai blijven vriendelijk en als we een flesje water kopen (Silke heeft gelijk, het is hier inderdaad bloody hot!), proberen ze zelfs een praatje aan te knopen met haar. Heel schattig reageert ze ook nog. Ze verstaat alweer meer engels dan we denken en vertelt keurig hoe oud ze is als er naar haar leeftijd wordt gevraagd: four!
We genieten volop, na een uurtje of 2 hebben we de hoogtepunten wel gezien vinden we. Het is inmiddels 11.30u dus bijna het warmste punt van de dag en als we terug zijn besluiten we lekker in het zwembad te duiken. Koud, maar heerlijk! Morris gaat daarna slapen, silke knutselen en filmpjes kijken met Ramon en ik besluit nogmaals naar het park te gaan om rustig foto’s te kunnen schieten.
Ik huur een fiets bij het hotel en vertrek. Spannend! Rij uiteraard de verkeerde kant op, maar vind uiteindelijk mijn weg naar het park. Het is hier zó mooi. Ongelofelijk. Op de kaart zie ik ineens een foto van het standbeeld waarover ik heb gelezen. Het is alleen wel aan de andere kant van het park aan de overkant van een drukke weg... wel/niet/wel/niet/wel/niet/wel!!
Op pad! Na uiteraard een kleine omweg gevonden op een kleine kilometer afstand. Shit, opnieuw entree betalen. Nou ja doen dan maar, ik ben er nu toch. En dan... je loopt over een stenen pad naar een hoog gebouw, zo’n 15 meter. De entree is net zo hoog als het gebouw dat meer een soort muur blijkt en door die entree gluurt een enorme witte Boeddha naar beneden. Wauw. Hij is gigantisch en kijkt vriendelijk naar beneden. De iets samengeperste lippen lachen een geheimzinnig glimlachje. Het is rustig en op één of twee toeristen na heb ik het beeld voor mezelf. Hij is indrukwekkend en sereen tegelijk en kijkt vriendelijk op je neer. Ik geniet van de stilte tussen de muren en neem nog wat foto’s. Het is inmiddels 16.30u dus echt tijd om terug te gaan.
Sukhothai Old Town (new toen zit 15km verderop, het lijkt oude en nieuwe niedorp wel) is meer een doorgaande weg met huisjes, winkeltjes en een paar restaurantjes eraan. Even langs de 7-11 om nog wat muggenspray te kopen (we zijn nog niet 1x gestoken!?) en checken wat voor lekkers daar te krijgen is. Er komt nu toch echt een einde aan de tweede zak krentenbollen maar... ik vind krentenbrood hahahaha. Aan crackers, verzorging, melk etc. geen gebrek hier. Fruit en groente moet je blijkbaar langs de weg kopen, dat hebben ze hier niet en een andere supermarkt dan een 7-11 hebben we nog niet ontdekt. Ik ontdek wel mijn eerste varaan langs de weg en klim zo ongeveer in mijn fiets van schrik. Helaas geen foto. Toen ik terugreed vloog hij de bosjes in. Ik begrijp niet waarom: het dier was zeker een meter!
‘S avonds gaan we met de tuktuk, Silke en Morris zijn fan! Naar een restaurant hier iets verderop. Helaas geen mr 12. Deze meneer rijdt een stuk harder en het “bakje” zit vooraan, de bestuurder zit achter je dus dit is een stuk enger! Er zit niks tussen ons en het verkeer dat met gemak 100km rijdt op deze doorgaande weg. Iek! We eten lekker en... mr 12 komt ons ophalen! Zijn tuktuk is nu verlicht als een kerstboom en de kids zijn door het dolle heen. We komen veilig weer thuis.
Voor het niet-slapen lijkt een oplossing gevonden: Silke doet haar oordoppen op slaapt om 20.30u. Morris houdt het vol tot 21.30u helaas. Ach, morgen maar weer een middagslaapje voor hem. Ik ben benieuwd wat de dag brengt. We hebben geen plannen nog! Tot morgen 😘
Maar ehhh: wel blijven uitkijken hoor met dat drukke verkeer🙈😍😘
En inderdaad, je mag alleen een boeddhabeeld cadeau krijgen. Voor jezelf kopen geeft ongeluk!
Bijna alle toeristen fietsen hoer, je kunt ze huren bij de hotels. Maar het is wel spannend hoor, ze rijden met gemak 100km en daar fiets je naast... maar het is allemaal goed gegaan hoor!