Treinen en een schattig guesthouse

Een heerlijk ontspannen dag. Rustig ontbijten, taxi naar station en daar vlakbij de tickets ophalen. Treintickets moet je hier al op tijd bestellen. Vervolgens om 10.30u op de trein gestapt en geïnstalleerd. Je moet een kwartier vantevoren op je plek zitten. De trein is echt voor lange afstandreizen, anders dan bij ons. We boffen, want er is een oma met een meisje van 5 in onze wagon. Silke en Morris maken meteen contact en de hele reis zijn ze af en aan aan het spelen. Ik ben ineens tóch blij met de overpakte reistas met voornamelijk speelgoed (ik heb alsnog een extra weekendtas ingepakt, oeps 😇), want ze vermaken zich prima en kijken af en toe een filmpje. 

Het is fris in de trein, de airco staat op 18-19 graden denk ik. Maar ook hier is alles schoon en goed verzorgd: we krijgen regelmatig eten (rijst uiteraard), drinken en een koekje. De omgeving verandert langzaam van stad, naar buitenwijk, naar dorp, naar rijstveld. Ik word heel blij van de groene velden, witte reigers en bananenbomen. Na de hectiek en drukte (en geuren!) van Bangkok heb ik zin in groen om ons heen. Af en toe zien we een dorpje op palen en mensen die in de rijstvelden werken. Zelfs de koeien zien er anders uit. Het is heerlijk om het landschap zo voorbij te zien trekken.

Heel vreemd, maar ik heb steeds het gevoel dat we alweer op weg zijn naar huis. Meestal vertrekken we natuurlijk naar huis als we inpakken dus dat zal het wel zijn. 

Na de trein moeten we nog een uurtje reizen van Phitsanoluk naar Sukhothai. We nemen in de trein afscheid van oma en haar kleindochter (naam niet uit te spreken voor ons) en stappen uit. Bij het station bieden een drietal “taxichauffers” meteen hun diensten aan. 1000 baht, 1000 baht. Funny guys! 500 baht. Nonono 800 baht. No thanks. Uiteindelijk kiezen we voor een officiële taxi die keurig op de meter rijdt en ons naar het Thai Thai Guesthouse in Sukhothai brengt voor 720 baht. Hihi doei funny guys!

We komen aan bij het hotel en het is echt prachtig! Donker hout, groene tegels en overal sfeerverlichting. We slapen in een klein huisje met schattig balkon met prachtig houtsnijwerk dus hopelijk kunnen we daar samen even een drankje doen als de kinderen slapen. Op 250m afstand zit het eerste restaurant. Heerlijk gegeten en nog even met een nederlands stel gepraat. Ik zit dit nu op ons balkonnetje te schrijven. Je hoort krekels, honden en aapjes af en toe. De kinderen kletsen nog steeds in bed (21.33u 🙈) We hebben het opgegeven om slapen af te dwingen. Het lukt ze gewoon niet. Morgen op de fiets het oude centrum bekijken dat op ongeveer een kilometer afstand zit. Ik ben benieuwd!